Tala Kuzusunu yuvalandırdık :)

Tala, geçici yuva olarak bize süt kardeşiyle gelen sarman bir yavru kedicik..

Hikayesi bana iletildiği kadarıyla bir bahçede sütanne altına konulmasıyla başlıyor. Neden böyle diyorsun? derseniz.. annesiz bir bebek kediciğin kendi başına yaşam şansı hiç yok! bunu özellikle belirtmek istiyorum. Sonrasında sevgili Leman'ın her zaman gittiği klinikte anne ve bebeklerini kafeste görmesiyle devam ediyor sanırım.. O zaman üç haftalık civarındalar bebekler.. 1,5 aylık olana kadar anneleriyle klinikteler aldığım bilgiler.. Hemen akabinde anne kısırlaştırılıyor ve duyuyoruz ki; bebekler anneleriyle geldikleri bahçeye dönecekler hemen olaya dahil oluyoruz. 
ilanlar açılıyor..



Zaman çok dar! 
Zamana karşı yarışarak bebeklere acaba yuva bulabilir miyiz? 
Sokak Kedisi olmasın bu minikler diye çabalıyoruz!! 
Tekir miniş yuvalanıyor çok mutlu oluyoruz :) darısı diğer kardeşlerine derken.. fazla vaktimiz yok yaa haber geliyor; bahçeye bırakılıyorlar.. 
Çözüm arayışına giriyoruz..!!?? 
Bebekler daha 1,5 aylıklar.. kış kapıda.. sokağa giderlerse bahçe bile olsa yuva şansları zaten azalıyor, üstelik havalar soğuduğundan sağlıklı kalıp, yuvaya gitme şansları hiç yok! 

Klinikte pansiyon ücretiyle kalıyorlar ve bu zamana kadar baktıran kişi artık son, dedi. 

Sponsor olsa biraz daha kalabilirler ama en önemlisi ACİL GEÇİCİ YUVA lazım..!! 
İMDAT!!! 





Haber geliyor; Ayşe ablamız kol kanat geriyor kalan iki bebeği ona yerleştiriyoruz ve rahatlıyoruz. Sarman miniş Farsça'da altın manasına gelen Tala ismini alıyor, siyah bebeğin ismi ise Tinte oluyor. 
Tala inanılmaz güzel bir oğlan hem yüzü hem huyu! Öylesine pozitif, öylesine sosyal özel bir çocuk ki.. Samimiyim grup üyelerinden her birimiz keşke bizimle kalsa diye ona sulandık durduk bu zaman içinde :) 

Ama ne yazık ki böyle bir lüksümüz yok! 
Bizler hancı.. Onlar yolcu..
Taşıdığımız sorumlulukla birlikte güzel yuvalar bulduğumuza ikna olduğumuz anda sağlıkla teslime mecburuz. 

Uzun günler süren yuva arayışlarıyla bugünlere geldik.. 
Dile kolay yuva bulabilmemiz için 1,5-2 aya yakın zaman geçti. 
Hem sırada siyah bebeğimiz Tinte var ve daha başkaları.. 

Paylaşmak istediğim zincir oluşturduğumuz bu hikayede hepimiz bir halkayız.. birimiz olmazsak diğerimiz işe yaramaz hale geliyor.. önemine dikkat çekmek istiyorum! Özellikle GEÇİCİ YUVA kavramını açıklamak, önemine farkındalık adına değinmek istiyorum. 

"Şansı bol yuvası daimi olsun" dileklerimizle dün akşam uğurladığımız kedicik Tala, geçici yuva imkanıyla kalıcı yuvaya kavuşan özel bir pati.. elimizden geldiğince kol kanat gerdiğimiz şanslı çocuklardan biri yani :)
İçinde evcil sevgisi taşıyan herkese özellikle tavsiye edeceğim bir seçenek.. Durumunuz, imkanlarınız, maddi manevi koşullarınız bu sorumluluğa, bu sorumluluğu taşımaya, ömürlük bakmaya, geçit vermeyebilir, işte o zaman geçici bakmayı düşünün, derim.. 
Gelin bir el de siz verin, derim.. 
Zincirin bir halkası da siz olun, derim.. 
Gel sende geçici yuva ol, derim.. 

Sevgiler...
Facebook paylaşımım